Harika bir açık hava etkinliği fikrim var size; ahşap boyama. Bizim tahtalar bizimkinin ilgi alanına göreydi ama tahta konusunda seçenekler sonsuz!

Yazılarımı takip edenler bilirler, benim oğlumun aşırı derecede tren aşkı var. O şimdi 4,5 yaşında ve neredeyse 3 yıldır onun için tren ve tren yolu topluyoruz. Evimiz Moda’da olduğu için sık sık Kadıköy çarşıya iner, sahafları ve antikacıları dolaşırız. Sırf keyif için. Geçenlerde bir antikacıda tam da Bulut’un sevdiği tren istasyonundan bulduk, onu alınca satıcı bize bir torba dolusu tahta yol hediye etti. Yollar tahta olduğu için taş gibi sağlam. Ancak daha önce oynayan çocuk üzerlerini karalamış, boyamış. Yine de kıyıp atamadık.

Haftasonu koca bir çanta yaptım. Akrilik boyalar, su kabı, fırçalar, bolca gazete kağıdı, tutkal, bir torba ince kum ve hepimize yetecek kadar fırça. Gazetleri serdik, çok az su kullanarak kalınca sürdük boyaları raylara. Bulut bu işe bayıldı. En güzel raylar gri ve kahverengiler oldu. Bize göre renkler yakışmasa da Bulut her renk ray istedi ve boyadı. Kırmızılarda yangın varmış, sarılar inşaatmış, maviler denizin üstündeymiş, falan filan :)

Dayımın inanılmaz güzel Marklin rayları vardı çocukluğumda. Onların pütür pütür dokusunu hatıladığım için yanımıza tutkal ve ince kum da almıştım. Temiz bir fırçayla raylara tutkal sürdük; gazete kağıdına döktüğümüz kuma ters olarak yapıştırdık rayları. Kumlar tutkala yapıştı ve pütür pütür raylarımız da oldu. Rayların olukları yüzünden yolu tıkanmıyor, merak etmeyin.

Ben bu tekniği eve dönünce abarttım, kahverengi boyadığımız raylara kuru naneler yapıştırdım :)) Kum kadar başarılı olmadı. Kumlar kesinlikle dökülmüyor, onu da söyleyeyim. Güne ait çektiğim fotoğrafları kendim bile çok sevdim. E, en sevdiğim ikili başrolde haliyle…

Siz de, ray olmasa da parkta yeşilliklere yayılıp birşeyler boyamayı deneyin. Acaip dinlendirici ve sakinleştirici. Üstelik sonunda ortada elle tutulur bir eser ve çocuğunuzun anılarına yer edecek bir gün de kalıyor.